Stichting Muziek aan Bed

Geschiedenis en organisatie

Het begon als een uitdaging – kán dat eigenlijk, met z’n tweeën op één cello spelen? Tjakina Oosting en Marieke van der Heyden, twee professionele cellisten, gingen ermee aan de slag. Ze ontdekten dat het idee enorm aansloeg in de kinderziekenhuizen waar ze speelden. De kinderen reageerden verbaasd: zoiets hadden ze nog nooit gezien. Kinderen en hun ouders waren blij met de afleiding. Niet alleen de aankleding, maar ook het warme geluid van de cello had effect.

Tjakina en Marieke richtten vervolgens in 2010 de stichting Muziek aan Bed op.
Van de twee cellisten die destijds de uitdaging aangingen, is Muziek aan Bed nu uitgegroeid tot een team van twaalf cellisten. Ze spelen in ziekenhuizen en zorginstellingen, voor kinderen, volwassenen en mensen met dementie.
Muziek aan Bed breidt haar repertoire voortdurend uit, zodat de cellisten hun keuze steeds kunnen afstemmen op de situatie. Een gek lied voor een groepje kinderen, een kalme melodie voor iemand die heel ziek is – de cellisten voelen aan wat er kan.
Uit het hoofd spelen zij wat het hart hun ingeeft.

Die inschikkelijkheid maakt dat ze op alle afdelingen welkom zijn, ook op de intensive care. Iedereen op de afdeling geniet van hun bezoek; ook het verplegend personeel loopt met een glimlach rond. De muziek klinkt nog lang na.

De cellisten

Ellis

Cellist
Ik zie dat we met Muziek aan Bed voor een korte tijd een wereldje scheppen waarin er even niet gevochten hoeft te worden tegen of voor iets, maar waar veel gewoon mag zijn. Het verdriet, de lach, de heimwee, het vrolijke, het onzinnige, het speelse, het wondermooie. Dat kan muziek zonder woorden, en ik voel me gelukkig dat ik hieraan kan bijdragen.

Chieko

Cellist
Ik heb gezien hoe muziek pijn bij ernstig zieke mensen verzacht, hoe een dementerende man compleet kan ontspannen bij een rustig Bachje. Of hoe een kindje opbloeit terwijl we een kinderliedje spelen en als we klaar zijn vraagt of we alsjeblieft de hele dag kunnen blijven. Dat je samen in een kleine ziekenhuiskamer een muzikale reis maakt, dat is iets wat zo intiem is dat het je echt diep raakt. Spelen bij Muziek aan Bed maakt mij een rijk mens, omdat ik het gevoel heb dat er iets ontzettend waardevols gebeurt als we voor deze mensen spelen.

Esther

Cellist
Bij Muziek aan Bed denk ik aan een ziek kind, dat door de mooie celloklanken zijn ziekte vergeet. En aan de ouders die hun kind weer als kind meemaken en even niet als een zieke. Of aan kwetsbare ouderen in verzorgingstehuizen die ik helemaal zie opleven door de muziek. Of aan de patiënten in het ziekenhuis die verwonderd, verheugd en soms ontroerd reageren. Naast mijn andere werk als celliste en cellodocente doe ik sinds 2018 mee met Muziek aan Bed in ziekenhuizen en verzorgingstehuizen. Het mooiste werk dat ik ooit heb mogen doen!

Nina

Cellist
Ik hou van improviseren. Gelukkig komt dat goed van pas bij Muziek aan Bed. Elke kamer die wij binnenrollen met de cello is heel anders: van baby tot oud, soms zijn er drie patiënten in een ruimte, soms een hele familie die op bezoek is, soms spreken ze geen Nederlands, soms is de muziek echt de enige taal die mogelijk blijkt, soms hebben ze een goeie dag en soms niet. Als het uitkomt spelen we een stukje muziek. Vaak opent dat de deur voor een praatje over muziek of het leven. Soms is het meteen raak en stromen de emoties en zijn er tranen van ontroering, verwondering, vreugde... dan zijn er bijna geen woorden meer nodig. In elke kamer weer volkomen anders en uniek, soms voel ik me als een fee die met toverpoeder strooit.

Rivke

Cellist
Met veel plezier ben ik één van de cellistes van Muziek aan Bed. Het verrassingselement van Muziek aan Bed zit hem denk ik vooral in het vierhandig op één cello spelen: er komt iets binnen, dat schept een bepaalde verwachting, maar dan gaat het ineens heel anders. Al een aantal jaren was ik op zoek naar een combinatie van muziek en zorg waarbij de cello centraal staat, toen Muziek aan Bed zich aandiende. Ontroerend, hartverwarmend, verrassend, hilarisch, relativerend, liefdevol, verdrietig. Ieder optreden is een klein verhaaltje dat ik als een cadeautje beschouw. Voor de patiënt of bewoner, maar ook voor mij.

Tjakina

Cellist
In Muziek aan Bed zijn veel van mijn levenswaarden samengekomen. Verbinding maken met muziek, met de cello, het mooiste instrument dat er bestaat. Daarnaast: iets kunnen doen voor iemand die kwetsbaarder in het leven staat. Dit alles komt voor mij samen in Muziek aan Bed en het werkt! Nog steeds, ieder optreden opnieuw, vind ik levensgeluk in de verbinding die we als duo kunnen maken met een kwetsbaar kind of volwassene. Er ontstaan trillingen in de kamer, die iedereen beroeren. Zelfs aan de andere kant van de afdeling. De transformatie van het gezicht, van de houding van de patiënt voor wie we spelen is elke keer bijzonder. Ik word geraakt door de vrolijke, ongeremde, hartverwarmende, soms hartverscheurende, enthousiaste, ingetogen en kleine maar fijne reacties van de kinderen en volwassenen voor wie we mogen spelen.

Willemijn

Cellist
Ik houd enorm van cellospelen en het liefst op een zo creatief mogelijke manier, ik houd van mensen met een missie en passie, én ik houd ervan om mensen op hun gemak te stellen en zich beter te laten voelen. Ik ben een enorme geluksvogel, want dit komt allemaal samen bij Muziek aan Bed en dit is dus de perfecte aanvulling op mijn andere werkzaamheden. De onvergetelijke reacties van (zeer ernstig) zieke babies, kinderen, (dementerende) volwassenen en hun naasten zorgen elke keer weer voor optimisme, ontroering en bezinning. Alsof ik elke week mag trakteren: wat muziek al die jaren voor mij deed kan ik nu eindelijk uitdelen.

Mariëtte

Cellist
Naast mijn vak als (uitvoerend) cellist heb ik me altijd verdiept in de connectie tussen lichaam en geest. Ik ben een aantal jaren werkzaam geweest als mindfulnesstrainer, o.a. binnen een revalidatiestichting. Het werken met kwetsbare/gekwetste mensen sprak me zeer aan. Dat Muziek aan Bed op mijn pad kwam, voelt als een prachtige combinatie van mijn twee vakgebieden. Ik verwonder me elke keer weer over het vermogen van Muziek aan Bed om binnen enkele minuten te ontroeren, te stimuleren, te troosten, te verbinden in de breedste zin van het woord.

Alexandra Vierkant

Cellist
Het is heel mooi om mensen een muzikaal cadeautje te geven. De ruimtes waarin we spelen zijn vaak klein, waardoor het contact heel direct is. Je ontmoet mensen op een kwetsbaar moment in hun leven. Daar moet je heel zorgvuldig mee omgaan. Zo speel ik voor dementerenden; sommige mensen reageren heel primair, gaan dansen of zingen. Anderen doen niks, alsof je er niet bent. Ik heb gemerkt dat je kunt praten met je ogen. Een enorme ontdekking. Contact leggen door iemand gewoon aan te kijken. Even iemands blik vangen. Heel vaak komt er een reactie, een grote glimlach. Heel ontroerend. Zieke kinderen, dat is zo aangrijpend, maar wat kun je daar veel betekenen. Even de aandacht verleggen is zo gewenst en brengt zoveel plezier. Ook voor de ouders. Ondanks alle narigheid kom je zoveel blijdschap en positiviteit tegen. Het is indrukwekkend om te zien hoeveel muziek kan verzachten. Dat maakt dit werk zo dierbaar. Inmiddels is mijn inwerkperiode afgerond en mag ik los, zoals wij als cellisten van Muziek aan Bed onder elkaar zeggen. Wat een heerlijk vooruitzicht, ik prijs me gelukkig!

Judit Berendschot

Cellist
Wat voel ik me bevoorrecht dat ik deze ervaring mag opdoen. Op een heel andere manier cellospelen, met je passie bezig zijn, muziek bij de mensen brengen. Om ‘in het echt’ te zien en te ervaren wat je met een klein optreden aan het bed van iemand die ziek is kunt betekenen maakt veel indruk. Ik raak zelf ook ontroerd wanneer een moeder volschiet als we voor haar ernstig zieke zoon spelen. En geïnspireerd als ik zie dat een zwaar gehandicapt meisje door onze muziek probeert te lachen. Wat een inspirerende, waardevolle, ontroerende, bijzondere en soms ook confronterende ervaringen. Wat voel ik me dankbaar dat ik deze kans gekregen heb. Een klein lichtpuntje zijn met zoiets eenvoudigs en puurs als muziek is een voorrecht. Ik hoop dat ik nog heel lang onderdeel mag uitmaken van de Muziek aan Bed-familie!

Ilsje Merk

Cellist
Al een lange tijd was ik groot fan van Muziek aan Bed en leek het me fantastisch om me daar ook voor in te gaan zetten. Daar kwamen 2 zwangerschappen tussen en vervolgens een ernstig ziektetraject van mijn oudste dochter. Van heel dichtbij heb ik dus zelf meegemaakt hoe het is om dagenlang, wekenlang, maandenlang aan het bed van je dierbare te zitten, van ziekenhuisopname naar ziekenhuisopname te gaan. Nog elke dag ben ik dankbaar dat we door die dagen heen gekomen zijn met de goede ziekenhuis hulp en lieve mensen om ons heen. Toen we in wat rustiger vaarwater kwamen zag ik het bericht dat er nieuwe mensen gezocht werden voor Muziek aan bed. Wat was ik blij toen ik de kans kreeg. Wat was het fijn om nu iets terug te doen. Om kleine onbeschrijflijke momentjes van ontspanning, plezier, emotie, rust en geraaktheid te kunnen beleven en geven. Zo ongelooflijk belangrijk en fijn contact te kunnen hebben op deze manier. Wat prachtig dat ik dit nu mag doen.

Ambassadeur

Dominic Seldis is ambassadeur voor Muziek aan Bed. Dominic is eerste contrabassist in het Koninklijk Concertgebouw Orkest (het KCO).

Bestuur

Lixel Huijts (voorzitter): Hoofd Online Media, Beeld en Communicatieondersteuning, Ministerie van Economische Zaken en Klimaat

Ine Rutgers (secretaris): ervaren leidinggevende in de culturele sector

Rick Spaan (penningmeester): zakelijk leider Conny Janssen Danst

Partners en sponsoren